- بادیه آشام(سِ نَنْ دَ / دِ)
نوشندۀ ساتگین. آشامندۀ بادیۀ شراب. در شعری که صاحب آنندراج آورده شاعر صنعت ایهام بکار برده و معنی بیابان را نیز در نظر گرفته است. صاحب آنندراج آرد: از عالم دوزخ آشام است. نورالدین ظهوری گوید:
کعبه را تشنه تری نیست ظهوری از من
شاهد من قدم بادیه آشام من است.
(از آنندراج)
کعبه را تشنه تری نیست ظهوری از من
شاهد من قدم بادیه آشام من است.
(از آنندراج)